Na zonneschijn komt de regenjas
Mijn nieuwste column voor LINDA. Mode.
Als Holland weer in Huilland verandert, helpt er geen moedertje lief meer aan. Met binnenstebuiten gekeerde paraplu, een cape die alle kanten op fladdert en een gestipt regenkapje dat ergens op je rug bungelt, is het lastig droog blijven. Allemaal uitvindingen die prima volstaan tijdens een subtiel Sahara-buitje, maar hun doel compleet voorbij schieten in een kleddernatte, Nederlandse regenbui. En die hebben we nogal wat.
Koude douche
♪Zachtjes tikt de regen op het zolderraam♪ Nou, laat dat zachtjes maar weg; afgelopen week gingen de hemelsluizen weer volledig open. Dat betekent: wakker worden terwijl het lijkt te schemeren, bij het halen van de post al tot aan je sokken doorweekt raken, hard gekletter als continue achtergrondmuziek en onderweg naar je werk standaard een extra (koude) douche…
Huilen met de pet op
..dat wil zeggen als je op de fiets gaat. Zelf doe ik het liefst alles op mijn trouwe tweewieler, weer of geen weer. Dat gaat doorgaans prima. Ik sjeesde afgelopen zomer van kantoor naar presentaties, meetings, modeshows en winkelopeningen, verspreid door de stad. Echter, sinds de Hollandse moesson is aangebroken, is je stijlvol per fiets verplaatsen er niet meer bij. Tevergeefs draag ik laag over laag en probeer allerhande hoofddeksels uit om mijn haar droog te houden (mijn vilten hoed heeft hierdoor afgelopen week nog het leven gelaten…snik…wel ja, nog meer water).
Verlept
Stuk voor stuk van die bekende regen in de drup-pogingen, want droog blijf ik zelden en stylish verantwoord is het natuurlijk nooit. Zo kwam ik donderdagavond doorweekt aan bij de opening van de Agent Provocateur (op z’n Frans uitspreken) lingeriewinkel aan de P.C. Hooftstraat. Onderweg had ik nog wild gevochten met mijn plu, maar het mocht niet baten. Daar stond ik dan verlept en nat tot op mijn minder chique ondergoed tussen perfecte gecoiffeerde modellen op torenhoge hakken én in de meest verleidelijke setjes. Je voelt de bui wel hangen; ik ben snel huiswaarts gekeerd.
Panterprintje
Gelukkig vertrok ik de volgende ochtend naar de zon. Een weekend Ibiza, waar je doodgegooid wordt met zomerse hippiejurkjes in alle kleuren van de regenboog (dat dan weer wel…), tasjes met franjes en gevlochten armbandjes. Ik liet het allemaal aan me voorbijgaan en scoorde iets veel beters. Een regenjas! Ik tikte hem op de kop bij een Britse keten en móói dat ‘ie is. Transparant, met capuchon én panterprintje. Tja, wat wil je…uit een land waar het katten en honden regent…dat voelt iedere Nederlander op zijn regenklompen aan.
