BABY BREAK
Baas over eigen break
“Wanneer ga je met verlof?”, een vraag die me inmiddels vrijwel dagelijks gesteld wordt. Een klinkklaar antwoord heb ik er niet op. Want wanneer stop je als je eigen baas (Zelfstandig Zonder Problemen’er) bent? “Ik ga door tot ik erbij neerval”, was in eerste instantie mijn antwoord. Maar naarmate mijn due date nadert, heb ik mijn babybuik even vol van 60-urige werkweken en kijk ik meer en meer uit naar een blanco agenda.
Eindejaars reces?
Dus ben ik zoetjes aan begonnen met afbouwen. De grootste deadlines heb ik inmiddels afgetikt, nieuwe TESSTED samenwerkingen verschuif ik naar het nieuwe jaar (2014 loopt al aardig vol; het lijstje goede voornemens groeit met de dag) en tijdschriftenschrijfklussen sla ik komende maand, geheel tegen mijn principe in, even af.
Glamstyle babybump
De open dagen van de mode PR-bureaus, die ik normaal gesproken elk half jaar trouw bezoek, laat ik de komende week voor wat ze zijn en de meest glamorous fashion /Christmas feestjes laat ik aan mijn neus voorbij gaan (probeer zo’n bolle buik maar eens in een Glamstyle dresscode -Beau Monde Awards- te hijsen!).
Klaar?
Nee, los van enkele lopende projecten en mijn geweldige elf-weken-oude pup, Chubster (volg je haar al op Instagram?) wordt het kleintje de komende zes weken mijn belangrijkste focus (en grootste project!). De meubels van de kinderkamer staan inmiddels en de garderobe van mijn kleine meid neemt al ernstige vormen aan. Maar de vraag of we er klaar voor zijn (die ik overigens ook dagelijks krijg), kan ik nog niet volmondig met “ja” beantwoorden.
Zware bevalling
Daar zullen nog de nodige IKEA/babystore bezoeken en eindeloze online shopsessies aan vooraf moeten gaan (we blíjven kopen!). Bovendien heeft de babykamer nog geen deuren, dient er geschilderd te worden en moet ik als interior dummie (ja echt, Elisah!) op Pinterest? nog op zoek naar een stijlvol kinderkamerthema (alles wit en strak is ook zo saai). Kortom Project Baby kent haar barensweeën.
Voetjes in de lucht
Ondertussen piekeren we ons suf over de juiste naam, moet de kleine erkend en bij allerlei instanties aangemeld worden, probeer ik me met zwangerschapsyoga en informatie-avonden enigszins voor te bereiden op de bevalling en houden tweewekelijkse ziekenhuiscontroles me van de straat. Mijn verlof mag dan semi in gang gezet zijn, ik zit – in tegenstelling tot ons aanstaande, kleine acrobaatje – voorlopig alles behalve met twee voetjes in de lucht.
