BABY’S EERSTE MODESHOW
Een défilé in Tuschinski (of all places) en bovendien van één van mijn vaste opdrachtgevers; de ByDanie fashion show was er één die ik eenvoudigweg niet kon missen. Vriendlief moest echter werken en oppas hebben we nog niet, dus de nood werd een deugd; kleine Yasmine beleefde haar eerste modeshow.
Brabbelend op pad
“Het is vast in één van de filmzaaltjes, mensen moeten toch gewoon naar de bios kunnen”, zei Kamal, “Neem haar gewoon mee, joh.” Ook PR-dame Claire vond het een strak plan “Ja, hoor die kleine is van harte welkom.” Dus daar gingen we met de tram, naar het centrum. Mientje vond het meteen leuk en brabbelde er vanuit de draagzak vrolijk op los.
Bioscoopje (in)pikken
Bij aankomst was de rode loper al voor ons uitgerold en bij binnenkomst in een bomvol Tuschinski (heel het filmtheater was afgehuurd, hoezo één zaaltje?!) waren alle ogen op Yasje gericht. Ahhs en oohss van alle kanten, al vond niet iedereen het slim, met zo’n baby op pad. “Moet ze niet in haar bedje liggen?”, vroeg de moeder van Danie. Om er “Ik vind het zielig.” aan toe te voegen, terwijl een stralende Yasmine haar ietwat vragend aankeek.
Slechte moeder
In haar bedje? Zielig? Ik voelde me bijna een slechte moeder, terwijl als Yasje iets leuk vindt, is het met haar moedertje op pad. Ze kijkt haar ogen uit en lacht naar alles en iedereen. Bovendien slaapt ze als drie maanden oude baby echt niet vanaf 19.00u ’s avonds tot de volgende ochtend (dat voelt iedereen toch op zijn kinderklompjes aan?), dus paste het uitje prima in de planning.
Jong geleerd..
Enfin, eenmaal door de stijlvol geklede mensenmassa gewurmd, zochten we de garderobe op. Yasje ehh jasje uit; kon ze meteen haar nieuwste outfitje showen (je bent baby van een modemama of je bent het niet..). Op de hoek van de eerste rij ploften we samen in een grote, rode biosstoel, zodat we snel richting exit konden vluchten, mocht Mientje het per ongeluk op een brullen zetten. Even later verhuisden we echter naar achter in de zaal, in verband met de enorme box (muziekbox, that is) + op te treden live band. We namen plaats bij het hoofdredacteurenvak, waar gelukkig ook enthousiast gereageerd werd. “Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen”, zei Grazia’s Hilmar en zo is het maar net.
Scheurende sax
Betoverd door alle lichtjes in het Tuschinski was Yasmine voor aanvang van de show helemaal in haar element. We maakten selfies bij het leven en al mijn modevriendinnen kwamen om de beurt even kennis maken. De show begon, Candy Dulfer en band spetterde van het podium, de modellen rockten de nieuwe ByDanie collectie en Yasje volgde alles met open mond (niet eens een speentje nodig!). De bas ging harder en harder en Candy en haar scheurende sax gingen door het dak, maar Yasje gaf geen kick. Overal lampjes, muziek, geroezemoes en heerlijk bij mama op schoot; topavondje! Halverwege viel ze in slaap om pas weer wakker te worden toen de muziek stopte. Vervolgens (Candy)zoet naar huis en fijn naar haar bedje.
Slaapliedje
You drive me crazy, crazy.. Ik zeg: prima slaapliedje. Candy gaan we vaker draaien en kleine Yasmine mag snel weer mee.
