Mijn serie top 10
Nergens tijd voor, maar ondertussen verslinden vriendlief en ik serie na serie. Matthijs (DWDD) en Umberto (RTL Late Night) moeten het dagelijks ontgelden en we hebben in geen tijden een film gekeken, maar geen welterusten zonder seriemomentje. Zo tussen 22.00 en 24.00u. is het Netflix and chillen geblazen. En omdat er geen week voorbij gaat waarin iemand me vraagt of ik nog een leuke serie weet, deel ik als officieuze serie-expert hierbij een overzicht van mijn favorieten, mijn serie top 10. Nooit meer niks te kijken.
Waargebeurd, fantasie, angstaanjagend of plat vermaak, terug in de tijd, rete-actueel, razend populair of underdog; onze favoriete series zijn behoorlijk uiteenlopend. We maken sprongen door de geschiedenis. Van de Amerikaanse spoorwegopbouw rond 1800 (Hell on Wheels), de medische ontdekkingen anno 1900 (The Knick) en corruptie tijdens de drooglegging ten tijde van de roaring twenties (Boardwalk Empire) tot de reclameperikelen uit de jaren zestig (Mad Men) en de escapades van Colombia’s grootste drugsbaron in de seventies (Pablo Escabar). We switchen tussen fantasie (Game of Thrones, The Walking Dead) realiteit (Breaking Bad, House of Cards, Homeland, Suits) en ‘real life’ guilty pleasures (Keeping up with the Kardashians, The Real Housewives of Beverly Hills). Van Saul Berenson naar Saul Goodman en van Alburquerque tot Atlantic City. Geen rode lijn of overkoepelend thema te bekennen, maar wat ze gemeen hebben, is de verslavingsfactor. De eerste aflevering kijk je nog ietwat verdwaasd af en vanaf episode twee ben je hooked. Je kent het wel..
Ik laat golden oldies Prison Break (wie weet in een volgend serie-overzicht met de comeback), Californication, Sex and the City en Friends even voor wat ze zijn. Dit is mijn top 10 van recente hitseries. Geen hele verhaallijnen, maar kort & krachtig mijn commentaar.
10House of Cards
Ik begon al eens eerder aan House of Cards, maar gaf het na twee afleveringen op. Te ingewikkeld politiek gedoe. Afgelopen mei gaven we het opnieuw een kans. Toegegeven, het was even een bittere pil. Pas aan het einde van seizoen 1 kon Kevin Spacey in de rol van Frank Underwood ons echt boeien. Nu willen we meer! Francis Underwood is een genadeloos en ambitieus politicus in Washington D.C. die zich koste wat kost omhoog werkt, gesteund door zijn al even meedogenloze vrouw Claire. Wat ervoor nodig is om het Witte Huis te bereiken…
9Ray Donavon
Speelt een serie zich in Los Angeles af, dan ben ik al half overstag. Toen mijn vriend voorstelde Ray Donavon te kijken, was het feit dat Ray’s avonturen zich in L.A. afspelen dan ook het beste argument dat hij kon geven. Ray is professionele “fixer” voor de rich en famous. Steenrijke rappers en wereldberoemde acteurs kloppen bij hem aan wanneer ze in de problemen (geld, drugs, vrouwen, moorden) zitten. Ondertussen maakt zijn vader Mickey hem het leven zuur, gaat zijn vrouw vreemd, zijn zijn kinderen ontspoord en houdt hij er verschillende minnaressen op na. Eén grote, meeslepende mess.
8Mad Men
Wat houd ik van series die terug in de tijd gaan. Met reclamemannen Don Draper & co gaan we terug naar het New York van de jaren 60. De tijd waarin de secretaresses van reclamebureau Sterling Cooper in pastelkleurige klokrokken zich langzaam omhoog werken. Don is by far de beste pitcher en sleept moeiteloos de ene na de andere grote klant binnen. Toch kampt hij privé met zijn verleden bij het leger, huwelijkscrises en overmatig drankgebruik. Mad Men telt zeven seizoenen en een tijdspanne van tien jaar. We eindigen in 1970, de ultieme hippietijd van drugs en zwierige bloemenjurken. De laatste seizoenen kabbelt Mad Men maar wat voort, maar alleen al vanwege de sprankelde outfits van de personages toch een aanrader.
7Suits
Zou ik in het algemeen niet snel warm lopen voor een advocatenserie, voor Mike Ross en Harvey Specter maak ik graag een uitzondering. Wat een heerlijke eigentijdse serie, opgenomen in hartje New York. Alles draait om de briljante Mike, die door Harvey is aangenomen als advocaat bij advocatenbureau Pearson Hardman, maar nooit de Harvard Law School heeft doorlopen. Mike is een kei in zijn vak, maar telkens opnieuw dreigt zijn geheim onthuld te worden. Verrassend en boeiend dankzij de onvoorspelbare en onuitstaanbare acties van Louis Litt.
6Homeland
Ik kende haar enkel van Romeo + Juliet, maar opeens was Claire Danes CIA-agent Carrie Mathison in het enerverende en razendactuele Homeland. Doordat ze bipolair is en medicijnen slikt, wordt ze regelmatig als krankzinnig bestempeld. Toch voelt Carrie als de beste terreurdreigingen aan weet ze als geen ander te handelen in het heetst van de strijd. De gebeurtenissen in Homeland komen soms angstwekkend veel overeen met wat er momenteel in de wereld speelt aan aanslagen en terreur. Brody’s dubbele agenda drijft elke situatie op de spits. Personage Saul Berenson, Carrie’s mentor, is een ervaren en betrouwbare rots in de branding.
5Dexter
Bloedspatpatroononderzoeker (3 x woordwaarde) Dexter Morgan werkt overdag bij de politie van Miami, maar houdt er een geheime agenda op na. Dexter is seriemoordenaar. Let wel: een sympathieke. Hij gaat alleen achter de échte criminelen aan, die soms door de mazen van de wet glippen. Dexter telt acht seizoenen. Seizoen zes en acht zijn ietwat tegenvallend, maar de overige seizoenen is het griezelen en genieten geblazen.
4Hell on Wheels
Vriendlief had al een half eerste seizoen verslonden op het moment dat ik besloot Hell on Wheels een kans te geven. Samen keken we de eerste 8 afleveringen opnieuw en gingen vervolgens in een ruk door naar het laatste seizoen. Zelfs in mijn slaap hielden deze nog vrij onontdekte serie over de aanleg van de eerste transcontinentale spoorweg in Amerika en hoofdpersonage Cullen Bohannon me bezig. Meeslepend en tegelijkertijd luchtig. Mede dankzij The Swede, één van de meest fascinerende en krankzinnige serie-personages ooit. In de verschillende seizoenen staan de strijd tegen de Indianen, slavernij, mormonen en goedkope Chinese arbeiders centraal. Op 11 juni zit ik voor de buis. Dan begint de tweede helft van het vijfde en laatste seizoen The End of the Line.
3Boardwalk Empire
Zo’n drie jaar geleden, op het moment dat de roaring twenties een opleving doormaakte in modeland, keek ik mijn eerste aflevering Boardwalk Empire. Qua tijdsgeest prima aansluitend. Mocht de serie tegenvallen, dan kon ik altijd nog iets van de mode-uitdossingen opsteken. Maar het duurde niet lang voordat Enouch ‘Nucky’ Thompson, een personage gebaseerd op crimineel Enoch L Johnson, mij in zijn macht had. Drooglegging, gokken, corruptie en prostitutie spelen een hoofdrol in de serie, waarvan de pilot werd geregisseerd door Martin Scorsese. Prachtige shots. Props voor hoofdrolspeler Steve Buscemi. Bruut, bloedstollend, buitengewoon.
2The Knick
Clive Owen, die ik ooit nog interviewde bij een modeshow van Armani, kruipt in de rol van Dr. Thackery, de hoofdchirurg van het Knickerbocker Hospital in Manhattan. We zijn in New York, rond 1900, een tijd met volop medische ontwikkelingen. Voor ons eenvoudige ingrepen als de keizersnede staan in de kinderschoenen en sterftecijfers zijn hoog. Ondertussen spelen cocaïneverslaving en racisme op de achtergrond. Vergeet McDreamy, deze visueel sterke en donkere ziekenhuisserie is gruwelijk (en) verslavend.
1Breaking Bad
Hoe een scheikunde leraar zich infiltreert in de drugswereld en vanuit de beste intenties opeens de grootste crimineel wordt. Geniaal op alle fronten. Bizarre plotwendingen. Elke aflevering weer op het puntje van je stoel. Liefde voor hoofdpersonages Walter White en Jesse Pinkman en in de bijrol van Saul Goodman, die in 2015 zijn eigen spin off Better Call Saul kreeg. Bijzonder camerawerk. Allemaal op naar Albuquerque. Onbetwiste serie favoriet.
De afvallers
Ontbreekt er nog een serie in mijn overzicht? Laat het me gerust weten. Wie weet hoort er nog een fantastische andere serie in mijn top tien. Ik heb in ieder geval genoeg series gezien om een keuze uit te maken. Welke series de top tien nét niet redde, lees je hieronder.
Game of Thrones heeft het overzicht nét niet gehaald. Een prachtige serie, maar die zeven Koninkrijken zijn mij iets te veel. Ik kan de personages niet uit elkaar houden en misschien boeit het me ook te weinig om heel gefocust op te letten. Dat betekent overigens niet dat ik de scenes met Michiel Huisman niet nauwlettend in de gaten houd.
Series waar ik halverwege mee gestopt ben
Lost, Heroes; te onrealistisch
The Walking Dead, Hannibal; misselijkmakend en naar
Grey’s Anatomy; ik ging hierdoor bij ieder kwaaltje denken dat ik zelf iets onder de leden had
Gossip Girl; te flauw, onorigineel, kabbelde maar voort
Rome; mooi verfilmd, maar ik hield de personages niet uit elkaar
Desperate Housewives; te hysterisch
Empire; te gemaakt, te stereotype
Series die ik wel heb afgekeken, maar tegenvallend vond
Narcos; weinig boeiend hoofdpersonage
Better call Saul; Veel. Te. Traag.
The Fear of the Walking Dead; al speelde het zich af in L.A. zombies zijn gewoon niet mijn ding
Series die ik een kans heb gegeven, maar die me vooralsnog niet konden boeien
Mr. Robot, Orange is the new black, Downtown Abbey, Vikings, True Detective, Fargo, Entourage, Marco Polo
Alles bij elkaar een grof geschatte zeshonderd uur serie kijken.. (#junkie!). Om mijn serie-verslaving op de best mogelijke manier te kunnen bedienen, heeft mijn nieuwe Smart TV van Philips zelfs een Netflix knop waarmee ik direct toegang heb tot de app. En met de Ambilight functie (aan beide kanten van de TV wordt een extra brede gloed op de muur uitgestraald, waarvan de kleur met het beeldscherm mee verandert, kijk maar naar de foto’s) word ik vanaf nu bovendien vollédig opgezogen door mijn favoriete serie. Momenteel houden de avonturen van Frank Underwood (House of Cards) me ’s avonds geboeid, maar ik kijk alvast uit naar de voortzetting van Hell on Wheels, Homeland, Ray Donovan, The Knick, Suits en de terugkeer van hottie Michael Scofield (Prison Break).
