MOPSESSED
A dog is man’s best friend. Dat kan dan wel zijn, maar ik was nooit een dog’s best friend. Sterker nog, na een jaar met Chubster ben ik nog steeds geen hondenmens. Teckels, Golden Retrievers, Duitse herders, ik word er niet warm of koud van. Maar mopsjes… that’s a whole different ball game..
#pug
Lang voor we onze Chub kregen, raakte ik in de ban van de ‘toverbeestjes’. Ik ontmoette Mr. Dave in Los Angeles, had twee weken lang het olijke mopsenduo Molly en Muffin op bezoek en vulde mijn dagen met het bekijken van mopshondfoto’s op Instagram onder de immens populaire hashtag #pug.
Warm welkom
Na M&M’s logeerpartijtje en nadat ik maar lang genoeg schattige pug foto’s onder zijn neus had geduwd, was ook vriendlief om. In oktober was daar ons eigen mopsje, kleine Chubster, die onze wereld in één klap vrolijker, mooier en gezelliger maakte.
Over the mop
Het hek bleek van de dam en mijn pug hobby is langzaam veranderd in een mopsessie. Alles dat mopsgerelateerd is, moet en zal ik kopen. Mokken, dekbedovertreksets, een nachthemd voor moi–même, een spaarpot en knuffel voor Yasje, pug-o-poly voor de hele familie en sweaters met mopsenprint voor ons alle drie. Vrienden en kennissen stuur ik standaard mopsenkaarten voor verjaardag, kerst en succeswensen en in het weekend bak ik mopsenkoekjes.
Pugstagram
Zoals het een echte modehond betaamt, kreeg Chub haar eigen instagram waar ik uren mee zoet was en nog ben. Dankzij haar prachtige poses, vertederende blikken en hilarische outfitjes werd ze al gauw een pug icon met volgers van over de hele wereld. Hoe kan het ook anders.
Knap koppie
Haar mooiste foto’s drukte ik af, op mokken, placemats, verjaardagsslingers en rompertjes voor baby Yasmine. Bovendien kocht ik dezelfde pakjes voor onze ‘twee kleintjes’, wat de meest aandoenlijke kiekjes opleverde. Chub’s knappe koppie fungeert als achtergrond op mijn P.C., mijn iPhone en mouse mat. ‘Mooi van lelijkheid’ noemden mensen haar, maar ze was natuurlijk een adembenemende schoonheid, om mopsdol van te worden.
.
Shopmops
In de ban van mijn mopsje, ging kleine Chub overal waar ik ging. Collectiepresentaties, modefeesten en –partijen, etentjes en borrels. Het liefst stopte ik haar – hoe onpraktisch ook – nog in mijn Albert Heijn mandje, want ze week nooit van mijn zijde.
Haar eerste verjaardag werd groots gevierd (en deed die van baby North verbleken) en zelfs nu die kleine lieverd er niet meer is, komen er allerhande pakketjes voor haar binnen. Hippe tuigjes, customized halsbandjes en door mij bestelde mandjes in de vorm van een watermeloen, banaan en ananas. Bedoeld zo dat Chubby in elke kamer van ons huis een eigen chill spot zou hebben. Ons clowntje heeft er helaas nooit in kunnen loungen, maar wat heeft ze het fijn gehad bij ons en wij met haar.
Mopsgemis
En die mopsessie? Die zet ik uiteraard onverminderd voort. Net als een jaar geleden, de weken voorafgaand aan Chub’s komst, struin ik obsessief alle pug accounts af op zoek naar de schattigste foto’s van ‘s werelds prachtigste creaties. En zelfs met die dagelijkse dosis pug pics vertoon ik nog afkickingsverschijnselen, want zonder mopsje dat rond je voeten dartelt, is er toch eigenlijk niks aan. Veel te stil, te saai, te serieus. Al brengt ons andere mopje wel wat leven in de brouwerij.
Pug heaven
Aankomende zondag mag deze pugaholic naar de jonge mopsendag. Een middag chillen met tientallen éénjarige rascals uit heel het land, waaronder Chub’s vader, moeder, broertjes en zusjes. A pug heaven on earth, als je het mij vraagt. En als er zondagavond laat een zacht snurkend toverbeestje aan mijn voeteneinde ligt, weet ik van niets.
