WHAT’S IN A NAME?
Yasmine
“Nu moet je nog een goede naam zien te bedenken”, zei mijn vader vissend nadat ik en Kamal hadden verteld dat we een meisje kregen. “Ja, dat wordt nog wat”, mompelde ik, nog niet bereid om op dat hengeltje in te gaan. Feit was dat we dat visje al jaren op het droge hadden. Niet dat we zo obsessief aan het plannen en verzinnen waren geweest, maar Yasmine dobberde al heel lang door ons hoofd als we ooit dachten aan een toekomstig dochtertje.
Artiestennaam gezocht
Yasmine… Een vleugje Arabisch (ze is tenslotte een kwart Mocro) maar ook internationaal. Toch was het daarmee nog niet af. Het was nog niet creatief of ‘eigen’ genoeg. Te kort ook (en ons kleintje nu al te kort doen..no way!). Bovendien had ons wondertje een goede stagename nodig, mocht ze ooit bekend worden. Dan kom je met Yasmine alleen natuurlijk niet ver, nee het moest wat spettender.
Stick to your roots
Nu heb ik een hekel aan stelletjes, die hun kind heel geforceerd een exotische crea bea naam geven. Denk aan een Sanne de Jong en Gerrit van de Ven, die hun kindje Aaliyah Catalina Morena noemen. Dat klopt gewoon niet. Stick to your roots, denk ik dan. Of ga in ieder geval niet all the way, over the top.
City of Angels
Geen doopnamen of religieuze verwijzingen voor ons engeltje, we zochten namen die klinken als een klok. Namen van familieleden om naar te refereren, bleken weinig passend. Nee, voor een tweede of derde naam besloten we terug te grijpen naar Yasmine’s oorsprong, Los Angeles (niet de roots maar de Big Bang ;-)) De stad deed haar naam eer aan, maar je kunt je kind er moeilijk voluit naar vernoemen (zoals Brooklyn – Victoria Beckham, Paris – Michael Jackson of Kingston – Gwen Stefani). Nee, Yasmine L.A. Bachri was misschien origineel, het ging ‘m niet worden.
Streetstyle inspired
Het werd de straatnaam van het paleisje in West-Hollywood, waar mijn vriend en ik drie maanden vertoefden, Mira (Avenue). Prima passend bij Yasmine en Bachri en, welja, voor het modegehalte van de naam kunnen we altijd nog zeggen dat het tegelijkertijd een geinige verwijzing naar de Russische streetstyle sensatie Mira Duma is. Toch was het nog niet af. Een derde naam zou het compleet maken. Eentje die we gewoon heel erg mooi vonden, Olivia.
Grote gissen
En zo was de naam ruim op tijd verzonnen en kon het grote hengelen van familie en vrienden (irritant!) beginnen. En er zwom wat in die vijver! Repelsteeltje was er niets bij! Audrey (naar Audrey Hepburn), dacht mijn zus, Jasmijn zei een vriendin (oehhhhh..) en mijn moeder, vastberaden dat het een lekker Hollandse naam zou worden, gokte op Roos of Mies (Aap en Noot ontbraken er nog maar net aan….).
Zo gewoon gebleven
Welnu, Yasmine Olivia Mira Bachri it is. Maar we noemen haar dus ‘gewoon’ Yasje of Mientje. Zat mijn moeder er uiteindelijk toch niet zo gek ver vanaf… maar je weet: als iets heel lang gewoon is, wordt het vanzelf bijzonder.
